Oud-Dijk

De aanleg van de A12 gaat terug tot de Tweede Wereldoorlog, toen tijdens de Duitse bezetting een begin werd gemaakt met de aanleg van de aardenbanen. Bij de stillegging van alle infrastructuurprojecten in Duitsland en de door Duitsland bezette gebieden in 1943 was 90% van de aardenbanen voltooid. Na de tweede wereldoorlog was de aanleg van de A12 niet direct een prioriteit. Op 18 april 1961 opende de eerste rijbaan van de rijksweg 12 tussen knooppunt Velperbroek en de Duitse grensovergang, destijds bekend als Bergh Autoweg. Een jaar later, op 12 april 1962 opende de tweede rijbaan tussen Zevenaar en de Duitse grens. Het knooppunt ontstond doordat op 27 november 1974 de A18 werd opengesteld tussen knooppunt Oud-Dijk en Doetinchem.

Oorspronkelijk was het voorzien om van de A15 een doorgaande route te maken vanuit Nijmegen naar Enschede. De A18 heet administratief dan ook de rijksweg 15. De A18 moest rechtstreeks op de A15 aansluiten bij het knooppunt Oud-Dijk. Daarvoor was destijds een turbine-knooppunt ontworpen. De locatie van het enige viaduct dat in 1974 in het knooppunt is gerealiseerd, is afgestemd op die van de semi-directe-turbine-verbindingsweg van Arnhem naar Doetinchem, die echter een ruimer profiel moest hebben. Vandaar dat de boogstraal van de huidige verbindingsweg en die van het viaduct niet naadloos op elkaar aansluiten. Voor de rest is gegeven de bestedingenproblematiek van begin jaren '70 gekozen voor een zo minimaal mogelijke aanleg, vergelijkbaar met de situatie bij de knooppunten Holendrecht en Muiderberg in dezelfde periode.